Vanacht ben ik heel erg lief geweest zodat mama wat kan rusten, ook al gaat dat wel ten koste van mijn ritme. We moesten wel goed uitgerust zijn want vandaag is mijn echte papa uit Portugal gekomen om mij te zien, hij had allemaal cadeautjes bij zich. Nog meer kleertjes voor mijn garderobe en van mijn Portugese oma een mooi gouden kettinkje, ik raak al aardig gewend aan een rijk leven.
Ik ben nu precies een week oud en elke dag ontdek ik weer nieuwe dingen. Het is nog wel een beetje jammer dat ik nog niet zo goed kan zien maar dat komt vanzelf wel goed. Gisteren was er weer wat vreemds aan de hand, lig ik op mijn gemakje bij mama prikt er plotseling iemand in mijn hiel, je raad het al, weer die witte brigade. Maar heb je in de middag een beetje raar gevoel in je buik, alsof er iemand in knijpt dan vraag je je wel af, waar zijn ze nu, die witte mensen als je ze nodig hebt.
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten