Poe he

Ik ben nog moe van het geboren worden, maar ik ben ook heel erg blij dat het achter de rug is. Mama is ook heel blij, ze steunt nog maar een klein beetje maar dat is het dan ook wel. Ik word helemaal in de watten en in het bad gelegd (niet tegelijkertijd natuurlijk). Doordat ik zo moe ben slaap ik nog een heleboel en dan mag ik nog bij mama liggen, af en toe moet ik in een wiegje want mama's schijnen regelmatig naar een plek te moeten die toilet heet. Nergens voor nodig, zodra ik kan praten zal ik mama uitleggen over luiers en hoe handig die zijn.

Gisterenmiddag mochten we naar huis en dat was ook een verassing, iedereen was blij dat ik geboren was en het huis stond vol met cadeautjes. Er waren ook wel wat dingen die tegenvielen, zo is het hier wel heel gezellig maar ik vind het ook erg koud. Ook raar is dat gevoel in mijn buikje, het lijkt wel of er geen energie meer aan mij wordt gegeven. Als ik er over nadenk kan dat wel kloppen want de verbindingslang tussen mama en mij is doorgeknipt. Van de baby cursus herinner ik me nog iets over borsten en sabbelen maar dat werkt nog niet echt lekker. Stom van mij, ik heb het cursusboek niet meegenomen.