Vlekje

Af en toe weet ik niet wat ik moet doen om het goed te doen. Neem nu eergisteren, mama maakt zich wat zorgen omdat ik te weinig zou drinken. Onder ons gezegd voer ik op een dag misschien niet zoveel uit maar als ik wat uitvoer is het negen van de tien keer drinken en over wat ik die resterende ene keer doe, daarover praat een welopgevoede nette baby niet. Maar goed, ik ben natuurlijk helemaal gek op mijn mama en als ik haar daarmee een plezier doe drink ik wel wat meer. Die nacht lang heb ik liggen mekkeren om drinken en ik heb gedronken zoals ik nog nooit eerder heb gedronken, mama is doodmoe omdat ze gisternacht niet kon slapen en op de dag sliep ik omdat ik gisternacht aan het drinken ben geweest.

Kortom, mama niet blij, ik niet blij, oma niet blij en van Loulou weet ik het niet maar die is geloof ik nooit blij (te druk met naar de keuken rennen en mekkeren). Ik probeer wat goed te doen maar dat is niet gelukt met dat extra drinken en bovendien ligt mijn hele ritme nu door de war.

Een ander voorbeeld, vanochtend zit mama wat naar me te kijken en ze ziet rode vlekjes op mij, VLEKJES op mij. Pffff hoe verzint ze het, er zitten helemaal geen vlekjes aan mij, ik heb tien vingertjes, tien teentjes en ik ben een mooie baby zonder vlekjes. Je begrijpt wel dat ik hevig ontdaan was over dit onrecht, hoe kon mama zo gemeen tegen mij doen. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat mijn reactie misschien iets te voorbarig was, maar ja, ik kan nog niet in een spiegel kijken en ik begreep het niet helemaal. Er waren wel degelijk vlekjes maar niet aan mij maar op mij. Mama was ernstig ongerust over mijn vlekjes en op Loulou na de rest van de familie ook. De verloskundige kwam vandaag voor het laatst en gelukkig kon zij mama geruststellen (en mij ook), het kwam door mama's kleine vriendjes de hormoontjes en over een paar dagen ben ik weer zonder vlekjes.

Misschien ben ik wat te impulsief en moet ik beter nadenken voordat ik wat doe of commentaar heb, ik zal mijn best doen hoor mama, voor jou.