Ritme

Het leven in de koude wereld bestaat uit een vast ritme, ik begin het langzaam in de gaten te krijgen. Je begint met slapen en dan word je wakker, het begin van de dag. Je kijkt wat om je heen en gaat wat bewegen, je kijkt nog wat meer om je heen en je gaat meer bewegen. Daarna ga je happen, op dat moment is er natuurlijk nog niets om in te happen. Soms heeft mama het dan al in de gaten maar als dat nog niet zo is ga je mekkeren. Vooral niet te lang volhouden dat mekkeren want dat kost alleen maar tijd dus ga ik snel over op huilen. Je word opgepakt en krijgt een borst, voor de afwisseling de ene keer de linker en dan weer de rechter, je hapt en gaat drinken. Tijdens of na het drinken poep je je luier vol zodat je een mooie nieuwe schone krijgt waarna mama denkt dat je rustig en tevreden ..Hik.. gaat liggen. Dat is ook wel zo maar na vijf minuten ..Hik.. begin je weer een beetje te happen, je gaat weer mekkeren ..Hik.. enzovoort. In de middag is het wel aan te ..Hik.. bevelen om even een pauze te nemen je bent tenslotte ..Hik.. nog een baby, maar na deze pauze weer snel aan ..Hik.. het werk totdat de dag ergens midden in de nacht voorbij is. ..Hik.. Eigenlijk vind ik het zelf ook wel vermoeiend maar mijn maagje is ook ..Hik.. nog zo klein en daarbuiten ben ik het liefst zo dicht mogelijk ..Hik.. bij mama in de buurt want zij is de liefste op ..Hik.. de hele wereld! Had ik jullie al verteld dat ..Hik.. de hik ook nog niet weg is.