zondag 30 september 2007

Verknuffen

Aangezien ik al een dikke zeven weken op deze wereld rondlig, ja ik loop of kruip nog niet, denk ik dat het tijd wordt voor mijn eigen bijdrage aan de Nederlandse taal. Taal heeft als doel om met elkaar te communiceren en soms kan dat wat effectiever. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Hooggeachte mama, zou u alstublieft zo snel mogelijk willen voorzien in een maaltijd aangezien mijn maagje knort en ik honger heb" en waarschijnlijk zal dat resulteren in een maaltijd. Proefondervindelijk is echter bewezen dat "Whaahaheeee!" sneller en effectiever is.

Nu is de kans dat Whaahaheeee in de 'Dikke' komt niet zo heel erg groot dus dacht ik meer aan de combinatie van vertroetelen en knuffelen, namelijk het verknuffen: Vandaag ben ik heerlijk door mama verknuft, of wil je mij verknuffen. Dus meneer van Dale, bij deze mijn eerste bijdrage en deze keer met een illustratie om het verknuffen duidelijk te maken.


De mama verknuffing


.
Verknuft door tante Monica

zondag 23 september 2007

Fantasie

Zoals ik al eens heb uitgelegd val ik in slaap zodra ik met wieltjes wordt voortbewogen. De auto en de kinderwagen zijn een prima middel om mij binnen de kortste keren in een bewusteloze toestand te brengen waarin gebrek aan liefde, aandacht of voedsel mij pas na langere ontbering gaan opbreken. Des te vreemder het nieuwe attribuut waarmee mama mij meent te moeten bezighouden. Ik ben in toenemende mate bezig om mijn buitenwereld te verkennen en mama probeert mij daarin te stimuleren. Natuurlijk heb ik in het baby boek (waar anders) gelezen dat er al heel snel een moment komt waar ouders menen dat de echte wereld niet interessant genoeg meer is en dat men je moet prikkelen met fantasie. Op zich een leuke gedachte en er liggen al regelmatig weinig realistische pluizige vriendjes om mij heen, maar wat er deze week toch aan mijn wandelwagen werd gehangen. Kijk, een beetje fantasie is niet weg maar een fel gekleurd wezen met één rammelende voet en één toeterende voet staat wel een beetje ver van de realiteit af, bovendien ontnemen ze mij het uitzicht op de echte wereld en dat kan niet de bedoeling zijn. Goed, in de wandelwagen maakt het eigenlijk niet zoveel uit, twee meter rijden en ik lig tevreden te knorren, of zou het juist de bedoeling zijn dat ik wakker lig van dit vreemde wezen....

vrijdag 21 september 2007

Melk quota

Afgelopen week is een beetje raar verlopen. Aan het begin van de week was ik nogal slaperig en heb ik uren dommelend doorgebracht. Het leek wel een beetje winterslaap en ik heb die dagen ook niet zoveel gegeten. Mama was er wel blij mee geloof ik, ze was heel erg moe en kon wel wat extra slaap gebruiken. Natuurlijk vindt ze mij wel heel erg lief maar ook wel een beetje vermoeiend omdat ik nog heel veel zorg en vooral liefde nodig heb. Dat ik niet alleen op liefde kan leven bleek wel in de tweede helft van de week nadat ik was uitgeslapen en hongerig wakker werd. Ik bedoel ik had ernstige HONGER! Normaal is mijn voedselvoorziening prima in orde, de borsten voorzien in een eenvoudige doch voedzame en smakelijke maaltijd in goed afgemeten porties. Woensdag ging het nog wel maar donderdag was er echt te weinig melk en ja, wat moet je dan als zuigeling. Mekkeren en als dat niet helpt huilen en dat heb ik dus maar gedaan totdat er weer voldoende aanvoer was. Mama heeft het opgelost met de nepmelk die stukken minder smaakt en die eerst nog laat in de avond gehaald moest worden. Soms moet je wat minder kritisch zijn in het leven en gisteren was zo'n dag. Ik heb braaf nepmelk gegeten en ben daarna nog steeds braaf gaan slapen maar ik hoop dat de melkvoorziening snel weer op peil is.

zondag 16 september 2007

Baby taal

Om mijn omgeving geïnteresseerd te houden in mijn persoontje heb ik besloten om te beginnen met baby praat. Volgens het baby handboek is het verstandig om niet al teveel van jezelf in één keer pijs te geven, je hebt er veel meer plezier van als je je kunnen in meerdere kleinere porties tentoonstelt. Ik heb eerder al het borsthappen en de schriktrappel laten zien maar de reacties daarop zijn wat aan het verminderen dus is het nu tijd voor baby praat.

Het is verbazingwekkend hoe blij mensen worden van de minieme aaah's en rrrrgggg's die ik produceer, zeker als ik er de juiste gelaatsuitdrukking bij tover. Grote open ogen en een beetje verbaasde ontdekkende blik in combinatie met de juiste klank en het publiek smelt helemaal weg. Complimentjes, goedkeurende geluiden en extra veel aandacht zijn mijn deel, de meeste mensen vergeten zowaar hun eigen taalvaardigheden en beginnen mij na te praten. Destijds als foetus op de baby cursus had ik nog zoiets van 'ja dat zal wel' maar de cursus en het bijbehorende baby boek hebben het tot nu toe allemaal goed. Misschien had ik toch nog wat beter moeten opletten in die tijd, mar ja he, je bent foetus en hebt nog niet het verantwoordelijkheid gevoel van een pasgeborene.

dinsdag 11 september 2007

Wie is de baas?

Ze hadden mij er al voor gewaarschuwd op de baby cursus. In het grote babyboek staat:

In de eerste fase van je baby zijn zal je merken dat er iets aan je hoofd vastzit, dit onderdeel noemen we romp en aan die romp zitten een aantal uitsteeksels. Twee van deze uitsteeksels heten benen en de andere twee heten armen. Aan deze benen en armen zitten weer andere uitsteeksels, namelijk tenen en vingers. Het grappige aan al deze uitsteeksels is dat ze onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen al zul je merken dat deze bewegingen vooralsnog compleet willekeurig zijn.

Verderop in het boek staat dat je zult leren om al die onwillige onderdelen op commando te besturen maar dat dit zeker in het begin erg moeilijk is. Ouders wordt dan ook aangeraden (in het grote Ouderboek) om vooral huisdieren en andere breekbare zaken in de eerste jaren uit de buurt te houden. Op dit moment heb ik nog maar twee dingen redelijk onder controle en dat is het mekkeren om eten en de zuigreflex. Beide zaken zijn echter aangeboren en tellen eigenlijk niet mee. De besturing van de rest van mij is vooralsnog een raadsel, wat ik ook probeer er is nog geen touw aan vast te knopen, een ding is zeker: ik ben geen baas over eigen ledematen!

donderdag 6 september 2007

Moviestar

Had in niet verteld dat ik in een film speelde, Catinca de movie. Omdat de produktie van deze film wat lang gaat duren (het eerste deel ongeveer 18 jaar) hierbij vast een voorproefje uit het begin van de film waar ik mezelf voorstel als de main babe(y) in deze film.