De vloer schrobben

De wereld zit vol vreemde en onverwachte dingen voor een welopgevoede baby. Je kruipt erin rond en probeert je omgeving te begrijpen en de dingen een goede plaats te geven in je bovenkamer maar dat is niet altijd even makkelijk. Zo heeft mama laatst een nieuwe rare manier gevonden om de vloer schoon te maken, als ik er zo naar kijk denk ik niet dat deze manier beter is dan de vorige, wel veel leuker, dat dan weer wel.

Door de zwaartekracht vallen er allerlei dingen op onze vloer, gelukkig zijn de meeste dingen weer makkelijk te verwijderen. Bijvoorbeeld mijn speelgoed, je schraapt het bij elkaar en doet het in de speelgoed doos en klaar is Kees (of bij mij thuis, klaar is mama). Je hebt echter ook andere zaken die moeilijker weg te halen zijn, bijvoorbeeld dingen die buiten onder schoenen zijn blijven plakken en binnen plotseling aan de vloer plakken of een aangekoekte Liga nadat ik dit van origine vaste koekje met behulp van sabbelen in een kleverige substantie heb getransformeerd. Ook geweigerde lepeltjes voedsel die ik vlak voordat ze mijn mond ingaan met een perfecte timing heb weggeslagen kom je op onze vloer tegen en dan heb ik het nog niet over onze wandelende haren fabriek Loulou de poes gehad.

Vroeger (was alles beter, ja ook ik ken mijn cliches) maakte mama de vloer schoon met een emmer water en een mop, eerlijk is eerlijk het lijkt me niet een echt leuk karweitje maar wel noodzakelijk en redelijk effectief ook al valt het lange termijn effect wat tegen. Ik denk dat mama het deze week goed zat was en een vrolijkere manier van vloer schrobben zocht.

Ze heeft hiervoor een klein buisje aangeschaft, nog geen tien centimeter groot, met daarin het schoonmaak gereedschap. Een soort van steeltje met een rond dingetje aan het eind, het werkt heel erg simpel: je stopt het gereedschap in het buisje, haalt het er weer uit en baast er tegenaan, dat is alles. Ik moet zeggen dat ik het een heel leuk gezicht vind maar de mop werkt volgens mij toch beter.
.

Oorkokken

Het is alweer mis met mij, een dubbele oorontsteking deze keer. Ik heb mij laten vertellen dat een hele kudde streptokokken, stafylokokken en pneumokokken zich in mijn buizen van Eustachius hebben genesteld. HALLO zijn jullie er nog? Gelukkig, tja ik hoor jullie even niet zo goed vandaar. Weer ben ik niet lekker en kijk ik met zielige en waterige oogjes de wereld in terwijl ik zielige geluidjes maak. Mijn oren doen pijn en zelfs Knorretje, mijn lievelingsknuffel, kan mij niet troosten.

Het gaat nu al weer wat beter want ik ben weer aan de antibiodinges en met paracetadinges wordt mijn oorpijn onderdrukt maar het blijft maar tobben op deze manier. Nu heb ik een en ander eens nagekeken en volgens mij val ik nog onder de fabriekgarantie want ik ben nog geen jaar oud. Eens even bij mijn mama navragen of ze aan garantie doet, ik hoop wel dat ik mijn bonnetje nog heb.

Tussen al die kokken door ben ik nog wel hard aan het oefenen, als iemand met mij meeloopt kan ik al zelf stapjes maken en met wat hulp tegen het omvallen blijf ik helemaal zelf rechtop staan. In mijn box trek ik me op aan de spijlen en ook het rondscharrellen gaat me steeds makkelijker af. Zitten is al helemaal geen probleem meer ook al ben ik laatst wel in zithouding achterover gerold, best wel een koddig gezicht ware het niet dat ik met mijn bolletje nogal pijnlijk op mijn piano viel. Al doende leert men zal ik maar zeggen en de vertroosting van mama maakte weer een hoop goed.