Ritmestoring

Het is vreemd wat die vaccinaties met je doen, vorige week, van voordat ik onverwacht geprikt werd, had ik een redelijk dag/nacht ritme opgebouwd. Maar sinds de aanval op mijn persoontje ben ik dat weer helemaal kwijt. Ik word wel drie keer per nacht wakker en dan moet er verknuft en gevoederd worden, ook ben ik af en toe knap emotioneel en dan moet ik gewoon huilen. Voor mama is dit niet zo prettig want als ik wakker ben wordt zij gegarandeerd ook spontaan wakker. Ik zal me moeten inhouden want volgens het grote baby boek gaat mama binnenkort weer werken en dan moet ze wel uitgeslapen zijn.

.

.

Gelukkig zijn er ook vrolijke momenten na de prikken, op de foto hierboven ben ik na het VFO bezig met de voorbereiding van het VRO (Vergelijkend Rammelaar Onderzoek) en ook is mijn verloren lievelingsspeentje weer terecht. Ze was in het wipstoeltje onder een speelgoedbeest gekropen toen we laatst bij tante Judy op bezoek waren. Oma is weer terug uit Roemenië en ik mag tegenwoordig op de grond spelen en kan zo veel beter naar LouLou de poes kijken. Ik heb nog niet aan LouLou geproeft maar als ik de kans krijg moet ik dat zeker doen, ze ziet er lekker uit.

Auw

Wat mij gisteren toch is overkomen is eigenlijk te gek voor woorden. Het was weer tijd om met mama naar de APK te gaan, jullie weten het vast nog wel, dat consultatieburo waar ze je het hemd van je lijf vragen. Ik ben niet dol op die plaats, maar goed, mama is meestal apentrots als ik wat gegroeid ben en dat plezier wil ik haar niet ontnemen. Wij gaan zoals gebruikelijk naar binnen en ik wordt ontkleed, helemaal niet zo erg want het is daar altijd aangenaam warm en ik ben graag bloot. Als mama thuis gewoon de verwarming wat hoger zet is al dat gedoe met lastige kleertjes helemaal niet nodig! De volgende normale stap is dan dat ik gewogen en gemeten wordt en toen begon het al mis te gaan.

Mijn lengte heeft mama vorige week nog thuis gemeten en ik was ongeveer 62 centimeter maar die vraag-mensen kwamen niet verder dan 60 cm, alsof ik in een te warm bad heb gezeten of zo. Mijn gewicht was alleen maar 'gemiddeld' toegenomen en dat gaf reden tot zorg aangezien ik vorige keer nog bovengemiddeld zat. Ja sorry hoor consultanten, allereerst vraag ik niet om deze informatie en geven jullie dus ongevraagd je mening en daarbuiten maakt het procentueel best wel aardig wat uit of ik wel of niet net een volle luier heb geproduceerd voordat ik naar jullie gezellige kantoor kom.

Het ergste moet nog komen, ik lig daar en let heel even niet op. Pats krijg ik twee prikken in mijn benen. Natuurlijk was ik sprakeloos van verontwaardiging, hoe halen die botterikken het in hun kop om mij zomaar te prikken. We waren alweer thuis toen het tot me begon door te dringen wat ze mij hadden aangedaan en die stomme prikken begonnen ook nog pijn te doen. De hele middag ben ik troosteloos geweest, ik moest dit op mijn eigen wijze verwerken en heb langdurig en luidruchtig gehuild. Pas toen Coen kwam met een zalfje en een pilletje ben ik met moeite tot bedaren gekomen. Ik heb gegeten en ben ik in slaap gevallen tot ver in de volgende dag. Een ding is zeker, mishandelingen als deze mogen nooit meer gebeuren, ik richt een baby bond op tegen dit soort misstanden, Catinca gaat harde actie voeren!

Drukke tijd

Wat een drukte deze week, ik heb nauwelijks tijd om aan mijn log te denken, mijn tante Monica is heel erg druk bezig met het restaurant van tante Elena (het eerste Roemeense restaurant in heel Den Haag!) en heeft geen tijd om mij te verknuffen. Dat geeft niet voor een weekje hoor tante Monica, maar volgende week verwacht ik wel verknufcompensatie! Deze week is ook tante Lisanne met oom Xandor getrouwd, we zouden er heen gaan maar ik was niet zo heel lekker deze week zodat we thuis moesten blijven. Zou de groeistuip toch nog niet helemaal uitgestuipt zijn? Mijn arme mama had deze week kiespijn, ze was ermee naar de dokter geweest maar die kon er nog niets aan doen. Dit weekend was de kies zo pijnlijk geworden dat mama tegen het plafont aan zat en naar de weekend tandarts moest om de kies te repareren. Hieronder zien jullie een foto van mij voor mama en de tante's, lief ben ik hé in mijn jurkje.

En wat zou er in de tweede foto aan de hand zijn, krijg ik een standje, wil mama me wat belangrijks vertellen, is mama gewoon aan het tellen of geeft ze de maat van de muziek aan. Je weet het niet hé en ik ga het niet verklappen.

Dit weekend kwam er ook nog spontaan een nichtje bij mij logeren, Annelot uit Zoetermeer, zo dat is echt een natuurtalent in het verknuffen. Ik vond het reuze gezellig en we hebben samen lekker gespeeld met mijn baby gym. Ja, daar horen julllie van op he, ik heb een baby gym om in conditie te komen voor allerlei lastige zaken die ik later in mijn leven moet gaan oppakken zoals buikdraaien, kruipen, lopen, koprollen en de tour de france fietsen.

VFO

Vandaag wil ik het eens hebben over mijn persoonlijke VFO, om de leken onder jullie niet meteen te laten afhaken we hebben het natuurlijk over het Vergelijkend Fopspeen Onderzoek. Afgelopen vrijdag was ik precies twee maanden oud en dat is een mooie leeftijd om mijn ervaringen met fopspenen met mijn hoogeacht publiek te delen. Hieronder zien jullie de drie modellen die ik heb geprobeerd:

.

.

De Rechter-speen heeft op zich wel een goede vorm, ligt lekker in de mond maar de smaak is niet goed tenzij je van weekmakers houdt. De Linker-speen is qua buitenvorm wel ok maar de speenvorm op zich is meer voor een kalf bedoelt en de afwerking laat te wensen over. Dit is geen speen voor intensief gebruik maar hooguit voor korte sabbeltjes. Blijft over de middelste speen, zo hoort een goede speen te zijn. Goede buitenvorm, lekkere bite, goede smaak en correcte opdruk. Mama is niet zo tevreden over dit model vanwege een te hoge kromming (zou deukjes in mijn gezicht maken) maar ik ben er zeer content mee. Helaas is het hier afgebeelde exemplaar op mysterieuze wijze verloren gegaan bij een bezoek aan tante Judy. Als u deze speen ergens tegenkomt dan graag een bericht achterlaten zodat wij herenigd kunnen worden.

Oei ik Groei

Ik voel me niet zo lekker de laatste dagen, er staat iets belangrijks te gebeuren. Normaal gesproken haal ik mijn informatie uit het grote Baby-Boek, dat ik helaas vergeten ben mee te nemen bij mijn geboorte, maar een vooraankondigingen van mijn huidige toestand kan ik me niet herinneren. Gelukkig heeft mama haar eigen boek, Oei ik Groei heet het, waaruit ze een hoop informatie over mijn doen en laten haalt. In de 'Oei' staat dat ik bezig ben met een groeistuip en dat ik daarom veel meer aandacht vraag. Het resultaat is dat ik urenlang verknuft word door mama en ik moet zeggen dat het heel erg prettig is in deze moeilijke periode. Als alles goed gaat ben ik ergens volgende week uitgestuipt en heb ik een sprongetje in mijn ontwikkeling gemaakt waardoor ik me meer op mijn omgeving ga richten. Hihihi, alsof ik niets van mijn omgeving begrijp, ze moesten is weten bij 'Oei'.

Omaloos

Gisterenavond is mijn Roemeense oma naar huis gegaan, ze is hier bijna drie maanden geweest en ze vertelde mij dat ze nodig even moest stofzuigen thuis (ja ik versta ook Roemeens!). Over drie weekjes komt ze weer terug zodat mama kan gaan werken en zij overdag op mij gaat passen, alsof ik zomaar zou weglopen of zo. Het zal wel even wennen zijn voor mij maar gelukkig is mama er nog om mij te verknuffen. Ergens uit de tijd van het liedje over mij (kleine kokette Catinca) werd er ook een ander liedje gezongen en dat ging volgens mij over oma's: Daar was laatst een oma loos, die wou gaan varen, die wou gaan varen, daar was laatst een oma loos die wou gaan varen als lichtmatroos. Nu zijn de tijden veranderd en is vliegen veel gemakkelijker maar daar houden oude liedjes geen rekening mee. Ik zal tot ik einde der dagen koket moeten zijn terwijl ik stiekempjes over mijn schouder kijk. Dit soort liedjes zijn eigenlijk een soort geschiedenisboekjes waarin voorbije dagen worden uitgebeeld en in mijn geval krijg ik gratis (dat is mijn Nederlandse kant) een stukje geschiedenis mee dat teruggaat tot 1962 terwijl ik nog geen 8 weken oud ben en wordt Oma gratis lichtmatroos, wat dat ook moge zijn. Lieve oma, wees maar lekker loos als je over drie weken maar wel terugkomt want ik kan niet te lang omaloos.