Druk, druk, druk.....

We hebben het maar druk, mama en ik. Mama wat meer maar ik heb geen keuze, ik moet met haar meedoen of ik wil of niet. Vandaag zijn we in Leiden geweest en ik hoorde zoveel geluiden om me heen dat ik er een beetje nerveus van werd. Ik stuur signalen naar mama maar vandaag wilde ze er niet zo naar luisteren. Wij foetussen hebben een speciale manier om met mama te communiceren, we doen dat met een hele kleine briefjes die door mama's hersenen worden ge decodeerd. Meestal lukt dat wel maar vandaag kwam ik er niet echt doorheen, ik zond het signaal 'nestelen' uit zodat mama lekker thuis zou zijn en op haar stoel zou nadenken over de dingen die nog in huis moeten gebeuren voordat ik geboren wordt. Dan gaat ze mijn wiegje weer opmaken en mijn kleertjes wassen of strijken. Ook krijgt ze dan zin om te gaan breien maar niet vandaag. Misschien is het boodschap systeem in de war, gisteren begreep mama mijn signalen ook al niet (ze dacht dat ik al geboren wou worden, nou ik dacht het niet hoor). Maar goed, door al dat gehol kom ik niet aan mijn beweging toe en is mama heel erg moe, ze wil nu gaan slapen en ik wil nu mijn dagelijkse oefeningen doen. Ja we zijn goed dwars de laatste dagen, hihihi, zou ik soms last hebben van foetale puberteit. Met mijn indaling gaat het wel goed, ik hang plotseling een stuk lager en op de een of andere manier is dat voor mij en mama wat makkelijker in de beweging.