Bij oma thuis

We logeren bij oma, ze woont in de straat van de plop en dat is een soort boom (een populier). Oma heeft een appartement op de halve verdieping, tja het is geen begane grond maar die zes trede’s omhoog is dan ook weer geen hele verdieping en het ziet er heel mooi uit. Oom Daniel, die ik nog nooit in het echt gezien heb, heeft het appartement helemaal opgeknapt voordat hij naar Amerika ging. Daar woont hij nu met tante Sorina en hun twee kinderen, Thomas en Erya die net zo mooi zijn als mij.

Oma is heel erg blij dat ik gekomen ben en ik word dan ook flink verknuft, ze zorgt ook goed voor ons. De hele dag staat ze in de keuken te kokkelrellen en de lekkerste dingen verschijnen op tafel. Oma is een kei in het fabriceren van Roemeense gebak, het is heel jammer dat ik daar nog niet aan mag sabbelen maar op een dag... Wel raar dat we de hele dag aan het eten zijn, dat schijnt een beetje de gewoonte te zijn in Roemenie, overal waar je binnenkomt wordt er voedsel op tafel gezet. Nu eet ik nog niet met de pot mee maar mama en Coen zie ik met de dag uitdijen. Als dat zo doorgaat zal het mij niet verbazen als ze bij de terugreis een gewichttoeslag moeten betalen.
We hebben een heleboel mensen gezien, tante Catalina en nicht Mihaela, vrienden van mama, de buurvrouw en nog veel meer. Tja, ik wil mezelf natuurlijk niet beoordelen maar men was unaniem over mijn persoontje en het was geen negatieve beoordeling.

Roemenie is heel anders dan Nederland, de huizen zien er anders uit, de straten zien er anders uit en het ruikt ook anders. De mensen zijn heel vriendelijk, als we op straat lopen kijken ze vaak belangstellend in mijn buggy en ik heb een beetje rode wangetjes van iedereen die erin geknepen heeft.