Fantasie

Zoals ik al eens heb uitgelegd val ik in slaap zodra ik met wieltjes wordt voortbewogen. De auto en de kinderwagen zijn een prima middel om mij binnen de kortste keren in een bewusteloze toestand te brengen waarin gebrek aan liefde, aandacht of voedsel mij pas na langere ontbering gaan opbreken. Des te vreemder het nieuwe attribuut waarmee mama mij meent te moeten bezighouden. Ik ben in toenemende mate bezig om mijn buitenwereld te verkennen en mama probeert mij daarin te stimuleren. Natuurlijk heb ik in het baby boek (waar anders) gelezen dat er al heel snel een moment komt waar ouders menen dat de echte wereld niet interessant genoeg meer is en dat men je moet prikkelen met fantasie. Op zich een leuke gedachte en er liggen al regelmatig weinig realistische pluizige vriendjes om mij heen, maar wat er deze week toch aan mijn wandelwagen werd gehangen. Kijk, een beetje fantasie is niet weg maar een fel gekleurd wezen met één rammelende voet en één toeterende voet staat wel een beetje ver van de realiteit af, bovendien ontnemen ze mij het uitzicht op de echte wereld en dat kan niet de bedoeling zijn. Goed, in de wandelwagen maakt het eigenlijk niet zoveel uit, twee meter rijden en ik lig tevreden te knorren, of zou het juist de bedoeling zijn dat ik wakker lig van dit vreemde wezen....