Sorry hoor allemaal, ik ben zo druk met mijn nieuwe vaardigheden dat ik geen tijd meer heb om te bloggen. Drie weken geleden heb ik plotseling echt leren kruipen in plaats van alleen maar tijgeren en daarmee ben ik zo mobiel geworden dat ik allerlei nieuwe dingen moet ontdekken. Supersnel verplaats ik me door de kamer en niets is meer veilig voor mij, met spoed moesten er traphekjes worden gemonteerd. De kastdeur beveiliging en het buiten bereik plaatsen van gevoelige zaken staan hoog op mama's prioriteiten lijst. Alsof dat nog niet genoeg is begin ik ook al de eerste beginselen van het lopen onder de knie te krijgen en met behulp van mijn loopwagen, die ik alvast voor mijn naderende verjaardag heb gekregen, beweeg ik mij nog wat wankel door de huiskamer.
Het grootste nieuws is misschien wel dat ik na maanden zorgvuldige voorbereiding en met veel geduld eindelijk het vertrouwen van Loulou de poes heb weten te winnen. Ze kwam steeds dichterbij en eindelijk heb ik een hap van haar genomen. Mama zag het niet maar Loulou merkte het wel en mijn actie werd dan ook meteen bestraft met een tik op mijn bolletje en een hoop geblaas.
Ik moet helaas toegeven dat Loulou er lekkerder uitziet dan dat ze smaakt, daarbuiten is ze ook heel harig en bevordert deze voedselervaring ook al niet. Mochten er meer mensen zijn die eens van Loulou willen proeven dan moet ik dat afraden: poes smaakt niet lekker.
Wel lekker zijn de hapjes die mama maakt, vooral die met kip. Nu heb ik buiten al eens een kip zien lopen maar om eerlijk te zijn durf ik daar, na mijn ervaring met Loulou, niet zomaar in te happen. De lopende kip lijkt in de verste verte niet op mama's kip hapjes en waarschijnlijk vindt ze het ook niet goed als ik in haar hap. Ik moet daar eens diep over gaan nadenken hoe je vanaf lopende kip tot kiphapje komt, misschien is dat ook toepasbaar op Loulou.
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten